Bentang Impian

Tut, tut, tut.

“ aduh, paroek keneh gening, teu bisa diajak kompromi Hp teh “.

Kababayang endahna bentang di awang- awang, silih eusi nyaangan dunya ku cahayana. Kucap- kiceup sangkan urang ngilu ngapung nyaangan dunya. Mawa urang ka alam impian, nu di puja- puja ku urang sangkan bisa dicapai ku urang sadaya.

“ ka, dika, enggal geura gugah. Sakola moal ?”. tarosan mamah.

Hmm, pun biang nu ku sim kuring di idolakeun pisan.

“ oke mah, atos gugah da titadi oge! ”.

“ sok enggal geura ibak “.

“ muhun mah! “.

Panon poe kaluar tina sarangna, mere cahaya kahirupan ka kabeh mahluk nu aya di alam ieu. Teu nempo umur, harta,jsb. Nganteurkeun urang ngajalankeun kawajiban salaku pelajar, nu jadi harapan bangsa. Panggih baturan nu unggal poe sakola maturan kahirupan urang.

“  ka, can mandi nya? “. Ceuk si Ahmad.

“ ah, maneh mah aya- aya wae. Piraku geus kasep kieu katingali can mandi “.

“ ka si Maya can datang euy, teu bareng jeung maneh kitu? “.

“ nya henteu atuh mad, beda si maya jeung urang mah. Piraku si maya daekeun dibonceng ku urang make si geboy. Hehe “.

“ bisi we atu ka. Hehe “.

Ahmad cecengiran, isuk keneh geus sisindiran.

Maya teh bentang impian urang. Tapi manehna beda pisan jeung urang, si maya mah beunghar, ari urang mah, biasa we lah. Tapi sanajan manehna beunghar, manehna teu sombong ka baturannana, jeung ka jalma di lingkungan sakitarna.

“ assalamualaikum ”. maya karek datang.

“ waalaikum salam, sinarieun telat may? “.

“ muhun ka, nembe di jalan macet pisan. Mangga ah, bilih ibu na kabujeng dongkap “

Haduh, meni deg-deggan kieu pira naros hungkul ge, kunaon ieu teh. Maya diuk, nyiapkeun sagala bahan jang pelajaran poe ayeuna. Panon teu eureun-eureun neuteup manehna ngajalankeun sagala kagiatan di kelas. Resep mun ningali manehna seuri, bareng jeung babaturannana.

Guru silih ganti asup ka kelas, teu karasa palajaran disakola geus rengse, ditandaan ku disadana bel. Barudak paheula- heula beberes, lalumpatan geura balik, jiga manuk nu di kencarkeun ti kandangna. Nikmat nu taya kacida ti gusti Allah nu dilimpahkeun ka urang sadaya.

“ ka, hayu uih? “. Maya naros ka abdi.

Sabari geumpeur kuring ngajawab “ mangga, mangga, ti payun. Seueur keneh pidamelen di dieu “. .

“  oooh, nya entos atuh. Mun nuju nyalse mah urang bareng mulihna! “.

“ oooh, kitu, hayu atuh sareng dugi ka gerbang, abdi bade ka fotokopian  heula da “.

“ hayu atuh! “.

Duh, kakara ayeuna maya ngajak balik bareng ka urang. Beuki bungah we hate teh. Bentang impian nu dipikaresep ayeuna aya di gigireun. Duka naon nu bade di obrolkeun. Salila perjalanan nu teu karasa, kuring teu eureun- eureun nyieun manehna seuri. Bungah hate  ningali manehna bisa seuri hareupeun sim kuring.

“ may, mangga atuh. Abdi ka payun heula, ti payun nya?  “.

“ mangga ka, bade ngantosan heula rencangan! “

“ mangga atuh may, assalamualaikum “.

“ waalaikum salam “.

Sajajalan kuring teu bisa eureun seuri, inget tadi pas ngobrol jeung maya.

Teu karasa saking bungahna sim kuring, kuring poho teu ka tukang fotokopian. Inget- inget di gigir jalan we megat angkot. kapaksa we dituluykeun ka imah. Sajajalan, kuring tuluy ngabayangkeun maya, nu keur seuri, meni geulis pisan, bidadari dunya. Sadugi dibumi, abdi teras reureuh, ngagoler dina korsi. Iraha kuring bisa unggal poe, unggal jam, unggal menit panggih jeung bentang impian, nu geulis, pinter, bageur, sagalana pokonamah. Teu karasa panon beuki berat di beuntakeun, mawa urang ka alam impian, nu kadang mawa kabungahan jeung kasedihan. Bentang impian nu salila ieu di idam-idamkeun, datang nyaangan alam impian  nu mimitina poek kacida. Endah pisan sagala nu aya di dunya ieu, ciptaan Gusti Allah nu maha kuasa, nu masihan nikmat nu taya batasna. Duka naon rencana Gusti Allah keur urang isuk